|
Bennie Jolink doet niet Normaal
19 november 1999 - Zwolse Courant
Bennie Jolink & Friends. Hedon, Zwolle vrijdag 19 november 1999.
"Ik doe dit niet omdat ik plotseling zo nodig een solocarrière wilde beginnen. Ik heb altijd al een countryplaat willen maken." Kortom, Bennie Jolink is even los van Normaal en zingt zowaar in het Engels!
Aangezien De Dijk 1999 had uitgeroepen tot rustjaar hadden multi-instrumentalist Pim Kops en drummer/producer Antonie Broek ineens tijd voor andere zaken en dat resulteerde uiteindelijk in een samenwerking met de Godfather van de dialectrock: Bennie Jolink. Jolink bleek al een tijdje met het idee van een countryplaat rond te lopen en ook Kops en Broek zagen wel wat in een traditioneel album. "Howling at the Moon" heet het resultaat dat op ondubbelzinnige wijze klinkt als Amerika. Je snuift constant de geur op van een bruisende muzikale smeltpot vol typisch Amerikaanse stijlen, van country en soul tot broeierige rhythm 'n' blues en natuurlijk (de weliswaar van oorsprong Franse) cajunmuziek. Ouderwets zegt de één, Authentiek zegt de ander.
Live is Jolink & Friends een band van zeven zeer uiteenlopende muzikanten die allemaal hun sporen ruimschoots verdiend hebben. Want behalve Jolink en de twee mannen van De Dijk speelt bijvoorbeeld ook gitarist Arthur Ebeling in de band. Ebeling staat bij ingewijden al jarenlang bekend als een meer dan formidabel vertolker van authentieke Amerikaanse muziek. Hij weet als geen ander een goede techniek te koppelen aan de juiste soul en blues. Ebeling speelt geen gitaar, Ebeling is gitaar.
Als je een gelegenheidsformatie formeert met een aantal top muzikanten dan krijg je negen van de tien keer een goede maar saaie band. Waar het dan vaak aan ontbreekt is spelvreugde. Jolink & Friends is gelukkig die ene van de tien waarbij het wel allemaal klopt en waarbij de spelvreugde werkelijk het podium af spettert.
Opvallend in de songkeuze is dat er veel liedjes van Hank Williams, de aartsvader van de country, voorbij komen. Ook Gram Parsons (We'll Sweep Out The Ashes In The Morning), The Righteous Brothers (You've Lost That Lovin' Feeling) en Chuck Berrie passeren de revue. Enig minpunt is misschien dat zangeres Frederique Spigt in Hedon niet van de partij was, want de duetten die zij met Jolink aflevert zijn heerlijk om naar te luisteren en kijken.
Leuk voor de Normaal fans is dat een aantal Normaal songs zijn herschreven: "Net Als Gisteren" (Just Like Yesterday) en "Woarum Moet Mien Dat Overkomen" (It Always Happens To Me) bijvoorbeeld.
Bennie Jolink roept steeds dat dit project slechts een uitstapje is, maar ondergetekende ziet hier meer toekomstperspectief voor de sympathieke Achterhoeker dan bij Normaal.
Geschreven door: Guido Aalbers
| |
Als jij het niet meer weet
