|
Exclusief interview met De Dijk
27 september 2000 - Groot Hellevoet
Groot Hellevoet mag als enige krant na afloop van het concert een kort interview houden met De Dijk. Met die woorden belde Pascal Spiekerman een aantal maanden geleden naar de redactie. Zo'n kans laat je natuurlijk niet voorbij gaan, niet voor jezelf maar ook niet voor de vele fans. Het bleek dat we maar een minuut of 20 kregen om de vermoeide band te mogen spreken (het was hun vierde optreden deze week). Veel te weinig natuurlijk voor een uitgebreid interview, maar we probeerden toch iets te weten te komen over hun sabbatical year, de teksten en de essentie van hun muziek.
Huub: 'Het jaar vrijaf heeft ons goed gedaan, er is weer een zekere frisheid te bespeuren. Na ruim 18 jaar constateerden we dat het allemaal wat gewoon begon te worden en opelkaar begon te lijken. Dan wordt het hoog tijd om de batterij weer op te laden, of zoals een slang je oude huid af te werpen. Voor De Dijk moeten teksten klinken alsof ze voor het eerst uit je mond komen rollen. Ze moeten bij wijze van spreken mijzelf nog kunnen verrassen, dat is aardig gelukt. Bij het schrijven van de teksten voor de nieuwe cd heb ik me een stuk vrijer gevoeld. Het mag allemaal wat minder precies, minder zuiver op de graat en veel dichter bij huis. Zonder ons er met een jantje-van-leiden af te maken, want ons publiek is wel wat van ons gewend. De Dijk, dat zijn wij dus, mag zeggen wat ze wil'.
Als popgroep een jaar lang niets van je laten horen. Dat kun je je alleen permitteren als je, zoals De Dijk, veel krediet bij je publiek hebt opgebouwd en daardoor zeker weet dat zij best een jaartje willen wachten. Vrijaf betekende echter niet dat er helemaal niets werd gedaan. Huub heeft zich voornamelijk bezig gehouden met zijn gedichten. Onder begeleiding van Jan Robijns (piano) en Bart de Ruiter (contrabas) heeft hij als Trio Concordia een aantal gedichten voorgedragen en een paar nummers gezongen in theaters. Deze dichtavonden hebben zijn manier van schrijven beïnvloed, vindt hijzelf. Het heeft hem vrijer gemaakt 'minder puriteins' en dat komt de teksten alleenmaar ten goede. In maart was de band live te bewonderen tijdens het muziekfestival South by South West in Austin, Texas. Niet bepaald naast de deur, maar voor een oer-Hollandse band als De Dijk een unieke gelegenheid om zich te presenteren aan de wereldwijde muziekindustrie die daar ruimschoots vertegenwoordigd was. Dichter bij huis, en wel in Landgraaf, was De Dijk in juni te bewonderen op Pinkpop. Met frisse moed gingen ze door waar ze eind '98 gebleven waren; met het platspelen van het publiek. Na Pinkpop volgden drukbezochte optredens als het Vondelpark-concert en Ahoy. Wie had het hier over vrijaf?
Hoewel ons interview maar kort is, komt toch duidelijk naar voren dat De Dijk in de loop der jaren is gegroeid. Niet alleen muzikaal maar ook mentaal. De dingen worden allemaal meer op hun waarde geschat waardoor zij zich minder druk hoeven te maken om de dingen die er eigenlijk niet toe doen.
Huub: 'Als ik terugkijk denk ik: was dat het? En als ik vooruit kijk, denk ik: wat gaat er allemaal nog komen? Wat het ook is, het belangrijkste is dat er wat gebeurt. Zelfs de dingen die in de eerste instantie misschien shit lijken, blijken later alsnog waarde te krijgen'. Vergankelijkheid en twijfel, het houdt de 47-jarige zanger/dichter nu blijkbaar meer bezig dan ooit. Logisch dat daar het prachtige nummer 'Wat je zoekt' uit werd geboren en dat eigenlijk de hele cd 'Zevende hemel' ermee wordt omgeven.
Wat je zoekt
Zoals de scheepsarts met de pest in
Zwalkend op de oceaan
Dichtend tracht te achterhalen
Waarom hij ooit is weggegaan
Zo zeil ik met mijn handeltje
In twijfels door de bocht
Wat je zoekt is niet te vinden
Wat je vindt niet wat je zocht
(Met dank aan Slauerhoff).
Geschreven door: Onbekend
| |
|
|
Als jij het niet meer weet
