|
Recensie De Dijk-Brussel
09 september 2008 - www.platomania.nl/
De Dijk staat al meer dan 25 jaar garant voor een potje Nederlandstalige Rock met soul en blues. Wie kent ze niet? Tijdloze nummers als Bloedend Hart, Binnen Zonder Kloppen en Als ze er niet is zijn klassiekers die iedereen meezingt.
Met Brussel, de lokatie van de opnamestudio, lijkt er aanvankelijk niets nieuws onder de zon te verschijnen. Heel andere wereld opent met een smeuige gitaarlick een een opzwellend blazersensemble. De kracht van deze band zit 'm in de de poetisch gedragen teksten van Huub Van Der Lubbe en de herkenbare refreinen (Mijn Van Straat Geredde Roos). Zijn teksten zijn uit het leven gegrepen en naar verluid heeft de band het livegevoel nog nooit zo goed weten vast te leggen. Bij het Swingende Het Moet En Het Zal (eerste single) neemt soullegende Solomon Burke halverwege bezit van de microfoon. De combinatie van Engels en Nederlandstalig gezongen teksten vormen een mooi contrast, evenals het verschil in stemkleuring. De verrassing van de plaat is echter het Antilliaans gezongen Mira. De Dijk durft het aan om een Salsanummer op plaat vast te leggen, geweldig! Op Brussel klinkt de band dan ook diverser dan ooit, maar vooral als zichzelf. Ook in productioneel opzicht is alles uit de kast gehaald. Het lijkt alsof men de volledige collectie gitaarversterkers van de studio heeft uitgeprobeerd. Elk nummer krijgt hierdoor net een ander accent. De ene keer opzwepende rock (Ietsje Later) de andere keer ingetogen (Mooier Dan Nu). Kortom, een dijk van een plaat.
Geschreven door: Frank Klein Douwel
| |
Als jij het niet meer weet
