|
De Dijk maakt net iets teveel omwegen
15 september 2008 - De Stentor
RECENSIE – Geen band zo eerlijk en oprecht als De Dijk. Een illustratief voorbeeld? Op het nieuwe album Brussel staat een gastbijdrage van soullegende Solomon Burke. Uiteraard is Het Moet En Het Zal (Enough Is Enough) opgenomen in de setlist, maar De Dijk behoedt zich voor Bløferiaanse kunstgrepen. Geen ingeblikte vocalen van een ster die er niet bij kan zijn, maar wel een onvervalst staaltje Nedersoul van zanger Huub van der Lubbe. Het is De Dijk op zijn best.
Zuiverheid blijft een kenmerk van de Amsterdamse band, die onlangs haar veertiende studioalbum heeft uitgebracht. Hoewel Brussel een verdienstelijke en herkenbare plaat is geworden, mist deze de ijzersterke momenten van zijn voorgangers.
Dat wordt bijna tastbaar in het stijf uitverkochte Hedon, waar de gerijpte songs Laat Het Vanavond Gebeuren, Niemand In De Stad en Onderuit de vloer aanvegen met het geneuzel van jonge pennenvruchten als Mooier Dan Nu, Alsmaar Steeds Zo of De Zanger Van Het Laatste Lied. De vlammende solo’s van JB Meyers (gitaar) en Roland Brunt (sax) geven de klassiekers een oogverblindende hoogglans. Maar het is de omvangrijke en niet altijd gelukkige songkeus die verhindert dat dit niet hét optreden van De Dijk wordt. De krachtigste tracks van Brussel (Eén Waar Woord - met die heerlijke Keith Richards-riff - en Spoken En Fantomen) ontbreken, terwijl er wel ruimte wordt gemaakt voor de totaal uit de toon vallende, Surinaamse flauwekul van Mira.
De Dijk op die gronden veroordelen mag natuurlijk niet. Daarvoor is hun staat van dienst domweg te groot. Maar als na ruim honderd en dertig minuten toegift nummer zoveel zich aandient, moet je concluderen dat De Dijk net iets teveel omwegen heeft gemaakt. Het kan beknopter en vooral pittiger.
De Dijk. Hedon Zwolle, 12 september.
Nog te zien: Gigant Apeldoorn 9/10, Podium Hardenberg 7/11.
Geschreven door: Erik Krebbers
| |
Als jij het niet meer weet
