|
De kunst, niet de verkulling
02 september 2008 - Dagblad Tubantia
Fysiek onpasselijk worden van muziek, ik heb lang gedacht dat het niet kon.
Een goed heenkomen zoeken, dat was altijd genoeg.
Tot ik voor het eerst Veldhuis en Kemper hoorde. Autoraam moest open voor frisse lucht.
Ik niet de knuffel, maar het konijn was
Ik niet de klus, maar het karwei was
Ik niet alleen, maar allebei was
Ik niet zo ver, maar juist dichtbij was.
Iemand zei dat het humor was. Als je dat er bij moet zetten, laat dan maar zitten.
De stijlfiguur op zich was mooi, maar de uitwerking zorgde voor peristaltische reflexen in de maagstreek. Gelukkig kwam dit weekend de nieuwe cd uit van De Dijk. Wereldplaat. Met die stijlfiguur.
Niet de prutser maar de dichter.
In ‘Niet de lijnen maar de bocht’ hanteert tekstschrijver en zanger Huub van der Lubbe dezelfde soort vergelijking. En bij hem werkt het. Niet de prutser maar de dichter. Alinea na alinea is helemaal goed. Ik kies er maar gewoon een.
Het is de hoop niet de vervulling
Niet de toekomst maar aanstonds
Het is de kunst niet de verkulling
Niet de roddel maar het gonst.
Geschreven, gezongen en gespeeld met urgentie bovendien.
Kan van der Lubbe niet Dichter des Vaderlands worden?
Geschreven door: Columnist Theo Hakkert
| |
|
|
Als jij het niet meer weet
