|
De Dijk gewoon volksmuziek
24 augustus 2008 - LiveXS
DE DIJK
Een albumtitel als Brussel zou je niet snel verwachten bij een typisch Nederlandse band als De Dijk. Al meer dan 25 jaar speelt de band zich in de kijker met succesvolle nummers als Mag Het Licht Uit, Bloedend Hart en Als Het Golft.
Volgens boegbeeld Huub van der Lubbe staat de albumtitel symbool voor het verleggen van grenzen. Neem bijvoorbeeld het nummer Het Moet En Het Zal (Enough Is Enough), waarin Van der Lubbe een duet zingt met soul-legende Solomon Burke. “Eén van de eerste lp’s die ik kocht was That’s Soul [uit 1967]. Daar stond Burke al tussen artiesten als Aretha Franklin en Otis Redding. Hij is één van de weinigen die het al die tijd heeft volgehouden en
is ongelofelijk sympathiek en gul. Bij Amerikanen is dat nog wel eens for the time being, maar Solomon onthoudt alles. Laatst speelde hij op een festival in het Belgische Peer, waar ik hem heb opgezocht. Solomon verwachtte ons al: daar zat hij prinsheerlijk in z’n bouwkeet in de polder, geen centje pijn. Jools Holland was er ook, die zat daar te tokkelen op z’n gitaar. Je voelt je meteen op je gemak, omdat je allemaal met muziek bezig bent.”
Volksmuziek
Van der Lubbe verwacht niet dat ‘de poorten naar de rest van de wereld’ nu open zullen zwaaien.
“Wel verleggen we nog steeds onze muzikale grenzen. Het kan ons steeds minder schelen wat voor stijl we spelen. Twintig jaar geleden zouden
we ons daar nog wel druk over maken: we waren immers een rhythm & blues-band. Nu noemen we het gewoon volksmuziek. Als je ouder wordt, laat je je minder dicteren.” Volgens Van der Lubbe is
optreden nog steeds zijn lust en leven. “Wat ons betreft gaan we nog 25 jaar door. Ze vragen ons wel eens: wordt het niet te zwaar? Het tegendeel
is waar: we hebben nu zoveel ervaring dat de lol alleen maar groter wordt!”
Lees de rest van dit interview op www.livexs.nl.
Recensie
DE DIJK
BRUSSEL (Universal)
Onder het motto We Beginnen Pas bracht De twee jaar geleden een live-registratie uit van het 25-jarig jubileumconcert in Ahoy. Deze titel valt op zijn plaats zodra Brussel – de veertiende studioplaat sinds het debuut uit 1982 – zijn eerste rondjes begint
te draaien. Want niet alleen is Brussel een verwijzing naar de locatie
waar dit album is opgenomen, de plaats staat ook symbool voor het overschrijden van (muzikale) grenzen. Natuurlijk gaat de aandacht eerst uit naar Het Moet En Het Zal (Enough Is Enough), een prachtig duet tussen Solomon Burke en zijn leerling Huub van
der Lubbe. Maar er is meer moois te ontdekken: de lichtvoetige
Concordia-cover Mooier Dan Nu, de ouderwetse rocker Ietsje Later, Mira – een feestelijke hommage aan de Surinaamse zanger Lieve Hugo – en het spitsvondige Niet De Lijnen Maar De Bocht.
Letterlijk een wereldplaat.
Geschreven door: Johan van de Werken
| |
Als jij het niet meer weet
