|
Memorabel verjaardagsfeestje
03 oktober 2006 - Metro
Jubilerend De Dijk in het zonnetje gezet door fans en muzikale vrienden.
“Waarom ga je in een bandje”, vroeg Huub van der Lubbe zondagavond aan zijn gehoor in Paradiso. “Om te voorkomen dat je op zeker moment 25 jaar bij de zaak zit”, was zijn eigen antwoord.
Een keur aan Nederlandse artiesten was in de Amsterdamse poptempel samengekomen om De Dijk in het zonnetje te zetten. De naar de Zeedijk vernoemde band vierde zondagavond het feit dat het precies 25 jaar eerder zijn eerste optreden gaf, als voorprogramma van Raymond van het Groenewoud.
Ditmaal stonden Van der Lubbe, zijn broer en bassist Hans, gitarist Nico Arzbach, drummer Antonie Broek en toetsenist Pim Kops eens niet op het podium, maar ervoor. Zij zagen hun eigen liedjes uitgevoerd door artiesten met wie zij in het verleden samenwerkten, of juist door De Dijk zelf muziek zijn gaan maken.
Zoals Paskal Jakobsen van Bløf. Hij speelde ‘Als Ze Er Niet Is’ en verklapte daarna dat de Zeeuwse band ooit begon als coverband en toen vooral nummers van De Dijk speelde. Thomas Acda, die samen met compaan Paul de Munnik ‘Amsterdam’ ten gehore bracht, vertelde dat “als je eenmaal door die kloteband gegrepen wordt, je er niet meer van loskomt”. Ook Alex Roeka had even daarvoor met een prachtig gedicht zijn adoratie voor De Dijk uitgesproken. Het aanwezige publiek kon zich helemaal vinden in de woorden van de Amsterdamse zanger/dichter, want zijn voordracht kwam hem op een daverend applaus te staan.
Maar ook oude(re) vrienden ‘leenden’ eenmalig een nummer van De Dijk. Zo speelden de rockers van Normaal hun uitvoering van ‘Nergens Goed Voor’ én een speciaal voor de gelegenheid geschreven nummer, waarin zoveel mogelijk songtitels van De Dijk verwerkt waren. Zangeres Frederique Spigt vertelde haar doorbraak aan Van der Lubbe te danken te hebben, voordat zij ‘Dit Hart Kan Het Niet Aan’ zong, terwijl Thé Lau een kippenvelopwekkende versie van ‘Niemand In De Stad’ bracht, waarbij hij muzikaal begeleid werd door de bandleden van Van Dik Hout.
Diezelfde band bracht even daarvoor met zanger Martin Buitenhuis een iets minder geslaagde versie van ‘Bloedend Hart’ ten gehore. Ook de uitvoering van voormalig De Kast-zanger Syb van der Ploeg van ‘Dansen Op De Vulkaan’ (in het Fries!) viel enigszins uit de toon.
De mannen van De Dijk lieten het allemaal trots over zich heenkomen. Zij voorzagen hun vrienden op het podium regelmatig van kushandjes en applaus. De tranen kwamen toen hun opvolgers door presentatrice Manuela Kemp werden aangekondigd: de Dijkjes. Kinderen van de bandleden eerden hun ouders met hun uitvoering van ‘Lovesong 100.001’. En, het moet gezegd, dat ging ze behoorlijk goed af. Al zei dochter Myra van der Lubbe later het “afschuwelijk, maar wel heel leuk” te hebben gevonden.
Duidelijk geëmotioneerd keken Huub, Hans, Nico, Pim en Antonie toe hoe hun kinderen bezit namen van het podium waarop het 25 jaar eerder voor hen allemaal begon. Toen De Dijk eenmaal zelf het podium had bestegen om een plaquette in ontvangst te nemen, was er niet veel voor nodig ze over te halen om zelf nog wat te spelen. Samen met hun muzikale vrienden sloten zij met ‘Ik Kan Het Niet Alleen’ een memorabele avond af.
Geschreven door: Jochem Geerdink
| |
|
|
Als jij het niet meer weet
