|
Glimp van geluk
27 september 2005 - Dagblad Tubantia
Weer een sabbatical. De Dijk neemt het er van. Maar toch komt de groep rond Huub van der Lubbe daarna telkens gewoon weer met een fijn album af.
De vorige cd, 'Muzikanten Dansen Niet', bleek een blijvertje in de cd-speler. Ook al klonk die plaat eerder mooi dan gedreven. De wat softere aanpak van die cd wordt voortgezet op de nieuwe. Een breed geluid gepaard aan diepgang in de teksten. Van der Lubbe heeft weer een aantal schitterende liederen geschreven. Maar ook anderen droegen bij. 'Lieve Lach' bijvoorbeeld lijkt een Van der Lubbe, maar is van Flip Broekman. Liefdesverdriet, maar troostrijk. 'Maar ik laat geen traan want door jou alleen heb ik een glimp van het geluk gezien.' Een lied dat pijn aan genot koppelt.
Om over de titeltrack maar te zwijgen, wel van Van der Lubbe. Pluk de dag, zo veel levens heb je niet. 'Waar wil je op wachten? Tot je wat zeker weet?
Alsof dat bestaat en zekerheid geeft.' Met precies de juiste intensiteit gezongen.
Uit 'Sterker dan wij twee' dit: 'Het overvalt je, velt je, je hebt geen idee, het grijpt om zich heen. Het sleurt ons met zich mee. Het is iets dat sterker is, sterker dan wij twee.' Uitgevoerd als een southern-soul ballad met stuwende blazers. Geschreven in samenwerking met Frederique Spigt.
Weinig bands worden zo mooi oud als De Dijk.
5 sterren
Geschreven door: Theo Hakkert
| |