|
'Strijkers zijn niet altijd soft' 'Omroeporkest-met-een-wat-tuttig-imago' geeft
09 februari 1996 - Volkskrant
ZANGER HUUB VAN DER LUBBE van De Dijk kwam voor de repetitie het Muziekcentrum in Hilversum binnen, zag wel zestig muzikanten en verbaasde zich nog meer over 'de machine' van het Metropole Orkest: 'Een hoop gestommel, iedereen zit moppen te tappen, onderhand hoor je de dirigent vier-drie-twee-één tellen, en op de één is iedereen opeens bezig muziek te maken. Heel merkwaardig. Zo kennen wij dat niet.'
Een 'bepaalde stoffigheid' had Thé Lau van The Scene verwacht - maar hoe anders. En Jan Chris de Koeijer, de heavy grommer van Gorefest, concludeerde na het Paradiso-optreden met het Metropole Orkest: 'Weer een grens verlegd.'
Dinsdag is er voor de vierde maal pop met een symfonie-orkest in de Amsterdamse rocktempel te beleven bij With a little help from my friends.
Begeleid door de zestig 'friends' van het Metropole Orkest en gedirigeerd door Dick Bakker treden dit jaar op: Martin Buitenhuis van Van Dik Hout, Tom Holkenberg van Nerve, Anneke van Giersbergen van The Gathering, Jack Poels van Rowwen Heze, Erwin Nijhof van Prodigal Sons, en de Golden Earring.
NPS-Televisie maakt opnamen van het concert en zendt die gedurende de junimaand in vier programma's van elk 25 minuten uit. Wijnand Honig (muziekredacteur), Mirjam van Rijn en Rinus Stroes (produktie) en Henk van der Meulen (hoofd muziek en dans) van de NPS zijn met Jan Willem Sligting van Paradiso bedenkers van het 'chemisch experiment van een omroeporkest-met-een-wat-tuttig-imago en Nederlandse popzangers'.
De reactie wekte elke keer weer opwindende verbazing. Bij het orkest, bij de popzangers, bij de arrangeurs. En bij het publiek. Vorig jaar ginnegapte en bulderlachte het uitverkochte Paradiso de eerste vijftien seconden om de symfonische context van de Gorefest-onderbuik. Maar Jan Chris de Koeijer moest terug op het podium om het nummer nog een keer te doen.
Er is bijna altijd sprake van een werkelijke kruisbestuiving, waarbij de arrangeur de muzikale binding maakt tussen popnummer en zanger, en symfonie-orkest. 'Niet door hier een tapijtje strijkers te leggen en daar een blaasaccent te plaatsen. . .'
'. . . maar door de popsong nieuw te portretteren met timing en sound, de wezenlijke elementen van popmuziek.'
De arrangeurs, sommigen uit de zogeheten serieuze muziek en zelf ook componist, blijken 'een enorme kennis' te hebben van popmuziek en zien kans in bijvoorbeeld heavy metal drie symfonische lagen te proeven en aan te brengen.
'Hé, zie je een zanger dan denken: het is veel voller te maken dan met onze lijntjes alleen; strijkers zijn niet per definitie soft.'
'Met hun drive jutten ze het orkest op; dirigent Dick Bakker staat als een rocker op het verhoog.'
'Onwennig is men in het begin, en dan zie je ze elkaar vinden op muzieklol en vakmanschap.'
Alan Laurillard (Canadees, 18 jaar in Groningen, big band, arrangeur, onder anderen voor Greetje Bijma) volgt in het Hilversumse Omroep-Muziekcentrum de orkestrepetitie van het door hem gearrangeerde lied Strange Machines van The Gathering uit Oss. 'De zangeres leest geen muziek, dus ik heb de vorm en haar partij in oorsprong gehandhaafd. Mijn stempel op de song zijn percussie-dingen, virtuoze loopjes hier en daar, vette saxofoons voor de kwintakkoorden van de slade-gitaar. Het onderscheid tussen muziekdisciplines is aan het verdwijnen. Men sampelt zich een gek.'
De complete Golden Earring voegt zich in het orkest. 'Kan-ie jongens?' vraagt de Metropole-dirigent. De meeste musici van het 50-jarige Metropole Orkest zijn jonger dan de Golden Earrings. Barry Hay (met zonnebril) kijkt er niet meer van op. Ze speelden één keer eerder met het orkest, in een tv-studio, 'maar dit is echter, heeft meer met muziek van doen'.
Ze repeteren This wheel is on fire. Dick Bakker dirigeert met stokje en heupen. De violisten schokschouderen de beat mee. Twee trompettisten en de harpiste wippen op hun stoeltjes van onbekommerde lol in rock.
Sietse van der Hoek
With a little help from my friends, dinsdag in Paradiso, Amsterdam.
Geschreven door: SIETSE VAN DER HOEK
| |
|
|
Als jij het niet meer weet
