|
De Dijk speelt in Zeeland, en eerlijkheid is de graadmeter
06 mei 1995 - Volkskrant
Voor één dag zijn ze de Rolling Stones. Per helikopter wordt De Dijk naar vijf bevrijdingsfestivals gebracht. In Vlissingen is 'luisteren óók een vorm van solidariteit', vindt de burgemeester.
Van alles te doen in Vlissingen rond de oude Vissershaven. Maar het hart van het Zeeuwse bevrijdingsfestival zit om de hoek op de parkeerplaats van het Bellamypark: voor het poppodium. En het wachten is op De Dijk.
Je hoort wel eens de theorie dat in het postmoderne tijdsgewricht alleen popmuziek de jeugd nog een kader biedt voor de beleving van sensibliteit en idealisme. Vlissingens burgemeester H. van der Doef zegt in de festivalkrant: 'Ik denk echt niet dat iedere jongere vol mooie gedachten naar die popconcerten komt. Maar dat hoeft ook niet. Duizenden mensen die straks naar De Dijk komen luisteren, dat alleen al werkt behoorlijk verbroederend. Dat is óók een vorm van solidariteit, daar vallen heel wat scheidslijnen weg.'
De dag aan de voet van de vuurtoren is te zonnig en te mooi voor gewone woorden. FNV, VSB-bank en Heineken zijn de landelijke hoofdsponsors van de bevrijdingsfestivals. Van de laatste wordt in het Bellamypark ongemeen veel produkt uitgeschonken door de drie groenwitte tapkarren. De bank werft met de slogan: 'Vrijheid - Geef de juiste toon.'
De bühnespreker maakt om half vier de honderden warm voor het optreden van de Zeeuwse groep Blf: 'Lig je naakt onder de hemel, met of zonder stuk? Moet toch kunnen anno 1995.'
Liesbeth gaat met een vragenlijst bezoekers langs. Wat is de reden voor je bezoek aan dit bevrijdingsfestival? 'Sfeer, gezelligheid en Blf, wat wil je nog meer?' antwoordt een ruime dertiger. Blf zingt: 'Ze heeft de duivel in het bloed.' Velen zeggen tegen Liesbeth dat het vieren van bevrijdingsdag belangrijk is voor anderen, 'die het meegemaakt hebben, mijzelf zegt het niks.' Ook een vraag is het thema van dit jaar, artikel een van de Grondwet, het gelijkheidsbeginsel. Oh, zeggen de meesten, ze hadden geen idee.
De motoren van de Twin Riders starten en spuiten uitlaatgassen in het publiek. Niemand neemt merkbaar aanstoot.
De grappen van de vrouwelijke stand-up-comediangroep Rosa Steyn vallen wanhopig te pletter op de stenen voor het podium. Over vijf mei waarop alle vogeltjes een ei leggen, en daarom vieren we feest. En op Koninginnedag, zo genoemd omdat alle bijen dan uitvliegen, heeft ze een ploertendoder gekocht om, je weet wel, jongens die willen blijven slapen, en die zeggen dat ze anders zijn. . . Een groep jongens heeft elkaar bij de schouders gepakt en host een voetballied voor het podium. Een tweede comédienne begint: 'Als ik ongesteld moet worden, wil ik een man, een lieve man. . .
Ik mag met Peter Dievenbach in zijn bustaxi mee De Dijk ophalen. Drie helikopters van de luchtmacht brengen de groep vandaag naar vijf festivals. In een mooie scheervlucht over de dijk landen ze op grasveldjes bij de veerhaven. Een half uur te laat. in Maastricht viel op het moment van beginnen de stroom uit. Zanger Huub van der Lubbe draait een shagje. 'Eén dagje Rolling Stones', zo voelt hij zich. 'Morgen is alles weer gewoon. Spelen we in een feesttent in Westerbork, of all places.'
Ze wilden wel op verzoek van de organisatoren een speciaal nummer maken ('Heb je het hart') en dat op zo veel mogelijk bevrijdingsfestivals uitvoeren. 'Maar dan ook echt spelen, met de hele band, een half uur op z'n minst. Anders waan je je onterechte Canadezen.' Dus met helikopters van Groningen, naar Maastricht, Vlissingen en straks naar Almere en Amsterdam. Naar Amerika kunnen ze niet, vanwege het Nederlandse repertoire. 'Dit is dan het hoogst haalbare voor een rockgroep.'
Wat vindt hij van die theorie over popmuziek, jeugd en idealen? 'Ik kan me geen andere vorm voorstellen om een bepaald soort gevoelens gemeenschappelijk te maken. Wij zingen wat bij ons zelf speelt aan twijfels, ongenoegens en wat we kwijt willen. Jeugd is niet gek, graadmeter is eerlijkheid.'
Stampvol is het Bellamyplein als De Dijk speelt. 'Een man weet niet wat-ie wil als ze d'r niet is.' De teksten zijn gekend en worden meegepreveld en -gezongen. 'We zitten met z'n allen in dezelfde schuit.' En De Dijk, Huub van der Lubbe is van 'de stam van broodbakkers, stratemakers en dakbedekkers', het lid dat nou net de tijd en de gave heeft 'te zingen voor allen'.
Geschreven door: SIETSE VAN DER HOEK
| |
Als jij het niet meer weet
