|
Voor De Dijk ligt de roem gewoon op straat
08 april 1994 - NRC Handelsblad
Drie opvallende live-acts trekken dit weekeinde ruim de aandacht. Morgenavond treedt De Dijk op in Bibelot en speelt Teatro (Gruppo) Sportivo in De Bonkelaar. Maandagavond is het toneel van De Nieuwe Doelen voor Koos Alberts.
Enkele dagen tevoren zag ik hem nog boodschappen doen bij de supermarkt. Zaterdag stond Huub van der Lubbe met de rest van De Dijk op het podium van een uitverkocht Paradiso en kreeg hij een ontvangst als het Nederlands elftal toen het de Europese titel had gewonnen: flauwgevallen meisjes, 'ole'-geroep en wuivende armen. Voor een Nederlandse rock-ster ligt het en de lucht van natte honden. Hou me vast, of Bloedend hart hebben directe teksten en lijden niet onder vals sentiment.
Het mooiste is het als een liedje iets heel simpels zegt terwijl het een wereld van drama oproept. Ze kwam binnen..
zonder kloppen heeft zo'n effect, en ook al was het de enige frase van het nummer die bij het concert was te verstaan, de strekking is duidelijk.
In het begin van de avond leek de band overdonderd door de publieke bijval. Later werden ze net als de toeschouwers meegesleept door de muziek; een combinatie van rock en soul, gestuwd door de blazers en ondersteund door de soms rockende, soms Motown-achtige ritmes van drummer Antonie Broek. Een bindend element in de muziek van De Dijk is het Hammond-orgel van Pim Kops, dat zich als stroop tussen de klanken van de andere instrumenten dringt. Het enige dat soms een jukebox-kwaliteit had was de basgitaar die nadrukkelijk ploppend de noten speelde.
Zanger Huub van der Lubbe wisselde wel vijf keer van overhemd, maar had verder geen sterallures. Op een enkele hardlooppas na legde hij zich toe op het zingen van zijn ballads. En in de dampende zaal werden de woorden meegezongen door paartjes die elkaar indringend in de ogen keken.
Geschreven door: Hester Carvalho
| |
Als jij het niet meer weet
