|
De Dijk kan het niet alleen
06 oktober 2004 - Telegraaf
ENSCHEDE – De Amsterdamse band De Dijk heeft in de loop der jaren een innige band met de Twentse textielstad Enschede opgebouwd. Zanger Huub van der Lubbe vernoemde zijn trio, waarmee hij naast De Dijk succesvol aktief is, naar het theater Concordia. Sedert bijna tien jaar opereert de internet-site van De Dijk ook vanuit Enschede.
Igor Kloosterhof (34) werd via zijn vriendin Lucy Boers besmet met het Dijk-virus en zette begin 1996 voorzichtig wat informatie op het wereldwijde web. In de begindagen liep het enthousiaste tweetal bijna in polonaise door de huiskamer, want er waren maar liefst drie bezoekers op de site geteld. Igor vertelt het met een gevoel van weemoed. ‘Mijn vriendin was al jaren een hartstochtelijke fan van De Dijk. We hebben de groep benaderd met het verzoek om een web-site te maken met informatie omtrent de groep. In het begin was men wel sceptisch, maar nadat we een voorbeeld hebben laten zien kregen we groen licht. Lucy regelt de informatie en de technische kant wordt door mij geregeld. We hebben ondertussen van de groep en het management geheel de vrije hand. In de loop der jaren weten we natuurlijk ook feilloos wat wel en niet kan worden geplaatst.’
Kloosterhof, die sinds kort mede-eigenaar is van een IT-bedrijf, is de laatste die bij alle optredens vooraan het podium te vinden is. Hij is de onzichtbare kracht die op de achtergrond zijn werk doet zonder Huub van der Lubbe en companen voor de voeten te lopen. Terwijl hij enthousiast laat zien hoe de site er in het begin uitzag: ‘De optredens in Twente, Arnhem, Nijmegen en Amsterdam (Paradiso –red) bezoeken we altijd, dus dat zijn er ongeveer tien per jaar. Volgend jaar gaan we natuurlijk ook naar het concert in de Ahoy, wat weer het eerste optreden is na een sabbatical-year.’ Zonder zichzelf op de borst te kloppen legt Kloosterhof uit de site van De Dijk voor nederlandse begrippen ongelofelijk uitgebreid is: ‘We hebben bijvoorbeeld alle recensies en interviews geplaatst, wat redelijk uniek mag worden genoemd. Daarnaast besteden we ook volop aandacht aan alle projecten waaraan leden van de Dijk meedoen. We hebben zelfs ruimte ingeruimd waar mensen de akkoorden-schema´s van het Amsterdamse vijftal kunnen plaatsen.’
Dat hij ook regelmatig foto´s krijgt toegestuurd die voorzichtig geformuleerd “wat minder van kwaliteit zijn”, wekt bij hem geen wrevel op: ‘Ach die mensen hebben hun best gedaan en ik bewerk het dusdanig dat het toch nog ergens op lijkt.’ Dat de noeste arbeid vanuit het Twentse niet onopgemerkt voorbij gaat, blijkt uit het verschijnen van een verzamel-cd van De Dijk: ‘We houden een top-10 bij van favoriete Dijk-nummers, die gebruikt is voor de samenstelling van een verzamel-album. Dat geeft toch aan dat ons werk serieus wordt genomen.’ Doordat fans zich kunnen aanmelden voor een nieuwsbrief is er in de loop der jaren een adressenbestand opgebouwd van bijna 7000 adressen. De platenmaatschapij van De Dijk heeft al vaker laten blijken interesse te hebben in dit adressen-bestand, doch van inzage of verkoop is geen sprake: ‘Dan bedenkt weer iemand bij de platenmaatschappij een prijsvraag of een actie. Maar de groep houdt zich verre van dat soort aktiviteiten, dus laat ik me niet voor dat karretje spannen.’
Bezoekers die de site bezoeken zullen tevergeefs zoeken naar een adres of telefoonnummer van Kloosterhof en zijn vriendin: ‘We doen dit werk voor de band en de fans van de groep, dus dan is het niet nodig dat men ons telefoonnummer heeft. Eerlijk gezegd wil ik ook voorkomen dat iedereen me gaat bellen voor minder relevante zaken zoals kaartjes en backstage-pasjes.’ Op de achtergrond zingt de Dijk heel toepasselijk: ‘Ik kan het niet alleen’.
Geschreven door: Peter Mense
| |
|
|
Als jij het niet meer weet
