|
De Dijk staat live nog altijd als een huis
14 april 2003 - Haagsche Courant
ZOETERMEER | De Dijk speelde weer eens in Zoetermeer. En hoe! Voor een uitverkochte Boerderij lieten de muzikale routiniers vrijdagavond een stuk vitaliteit horen waar de band op deze leeftijd apetrots op mag zijn. Op de een of andere manier is er ook altijd die chemische reactie tussen De Dijk en de Boerderij. Zij gaan ver terug met elkaar, en ook al is De Dijk kind aan huis; de combinatie blijft boeien.
Het publiek juicht als frontman Huub van der Lubbe om negen uur het podium bestormt en met zijn band 'Muzikanten dansen niet' inzet. Het nummer, de titeltrack van het vorig jaar verschenen album, geeft meteen een leuk aanknopingspunt om het publiek in beweging te krijgen als Huub gekscherend zegt: "Zeker allemaal muzikanten in het publiek." De Dijk bestond vorig jaar twintig jaar. Dat werd uitbundig gevierd met optredens in Ahoy en de Heineken Music Hall. Het is heerlijk om te zien hoeveel energie ze daar blijkbaar mee hebben opgedaan. Je verwacht dat op z'n minst na zo'n hoogtepunt even alle opgespaarde krachten zijn opgeraakt. De set loopt echter als een trein, ook omdat er tussen de nummers bijna geen stiltes vallen. Wat ook opvalt is dat het oude en het nieuwe materiaal van de band goed mengt. Oude en nieuwe nummers wisselen elkaar af zonder dat het de gestage opbouw van de show afremt. Wanneer De Dijk bij het nummer 'Beter dan ooit' is aangeland, neemt Huub het woord: "Ik ga de Dinand-kreun eens even aanzetten" en "Jan, keer jij die emmer dan even om?" Op cabareske wijze blijft Huub met opmerkingen de rest van de show knipogen naar die andere Nederlandse band Kane, die vorig jaar tijdens de TMF-awards werd bedolven onder een paar duizend liter water tijdens de uitvoering van 'Rain down on me'. De 'Dinand-kreun' is niet echt voor De Dijk bestemd. Hebben ze ook niet nodig, maar indien goed gedoseerd, zorgt het voor de nodige hilariteit (Huub steekt nu zijn paraplu op!)
Wat het geluid betreft klinkt De Dijk mooi overzichtelijk. Het is wel jammer dat Huubs zang soms niet uit de verf komt. Sowieso is hij zo energiek bezig dat hij soms zijn mond niet recht voor de microfoon krijgt, maar ook de zangmix zou helderder kunnen. Het gevoel in de stem heeft te veel mooie details om die weg te laten zinken in de muziek. Na dik twee uur spelen – inclusief twee toegiften – heeft De Dijk het weer eens gedaan. Met de afsluiter 'Nergens goed voor' hebben ze het publiek waar het hoort: genietend, zwetend en meeschreeuwend. En Huub? Die is nog steeds niet uitgegrapt als hij zingt: "Maar ik kan van je houden, zoals niemand anders kan... nou ja, Dinand dan."
Geschreven door: Rob Verbunt
| |