|
De Dijk Integriteit boven alles
01 augustus 2002 - Free
De Dijk vierde halverwege juni haar twintigjarig bestaan met prachtige concerten in Ahoy' en de Heineken Music Hall. Daarnaast verschijnt op 19 augustus een nieuwe studioplaat met de titel Muzikanten Dansen Niet. Free sprak met zanger Huub van der Lubbe over het jubileum, het nieuwe album en andere zaken.
Het is alweer twintig jaar geleden dat De Dijk het levenslicht zag. Een feestje in de vorm van een groots concert was de perfecte manier om fans van De Dijk mee te laten genieten van het jubileum. Duidelijk is dat de leden van de band met volle teugen van het optreden genieten. Zelfs na 20 jaar nog. Van der Lubbe zegt hierover: 'Je moet zorgen dat het niet automatisch gaat, want juist dan worden je concerten routinematig. Je bent een band om daar oplossingen voor te verzinnen, dingen om te gooien enzo. Zodat het iedere keer nèt even wat anders wordt dan de keer daarvoor. Je kan van je publiek natuurlijk niet verwachten dat zij daar voor zorgen, dat moet dan band zelf doen. En ik mag wel zeggen dat we daar behoorlijk goed in zijn. Voor Ahoy' hebben we er lang over nagedacht. Wat was een goede set voor deze gelegenheid? Wat konden we voor extra dingen doen? Daar ben je in die periode voortdurend mee bezig en daar heb je het met z'n allen over. Want als je het spannend kunt houden voor jezelf, dan geldt hetzelfde voor je publiek. En àls het dan te gek gaat, dan moet je daar ook wel van kunnen genieten. Mocht je daar niet toe in staat zijn, dan kun je maar beter stoppen. Daar moet je ook wel een soort antenne voor ontwikkelen. Die heb ik inmiddels wel en ik heb dan ook met volle teugen genoten van dat concert!'
Integriteit
Iets wat De Dijk altijd heeft geschuwd is commercie. Daar zijn ze niet bepaald voor te porren en Van der Lubbe kan ook prima uitleggen waarom: 'Wij zijn de baas over De Dijk en we laten ons door niemand de wet voorschrijven. We gaan dan ook geen reclame maken, omdat wij van mening zijn dat dat je muziek aantast. Geld interesseert me in dat opzicht ook niet. Ik vind het honderd keer mooier om die euro te krijgen, die je ècht verdiend hebt met muziek. Een ton via reclame verdiend? Zes ton? Mij interesseert het niet. En het tast je geloofwaardigheid aan. Ook naar je publiek toe. Je bent fan van een band en die vind je helemaal te gek. Dat komt omdat je in ze gelooft. Je denkt dat wat ze zeggen en zingen, waar is. Dus op het moment dat je die band dan in een reclame ziet, dan weet je dat ze het alleen voor het geld doen en dat ze dus niet oprecht zijn. Gevolg? De volgende keer als je een nieuwe plaat hoort, dan geloof je dat ook niet meer. Dus onze integriteit is een kostbaar goed, misschien wel het meest kostbare wat we hebben. Daar zijn we zuinig op en daar moet verder iedereen van afblijven. Wij waken er zelf over en niemand moet denken dat 'ie er wel wat over te zeggen heeft. Onze integriteit is niet te koop!'
Arrogantie
En daarmee is waarschijnlijk ook direct de grote schare vaste fans te verklaren. Fans die allemaal erg uitkijken naar de release van Muzikanten Dansen Niet, het nieuwe album van de heren. Huub van de Lubbe, die voornamelijk teksten schrijft, heeft hierin uiteraard weer zijn gevoelens laten spreken. Zo laat hij bijvoorbeeld in het nummer In Nederland zijn onvrede over ons land horen: 'Ja, ik heb natuurlijk een bepaalde mening over die dingen die ik om me heen zie. Een goed voorbeeld daarvan is dat de mensen het in dit land zó goed hebben en eigenlijk toch altijd ontevreden zijn. Ze vergeten dat we in de Gouden Eeuw van alles uit andere landen gestolen hebben. Nederlanders vinden het heel normaal dat zij op vakantie kunnen en mogen genieten van andere culturen. Terwijl ze zich rot schrikken als buitenlanders omgekeerd hetzelfde doen en naar Nederland komen. Dàt willen ze dan plotseling geregeld zien. Het liedje gaat over die bevreemdende dubbele moraal. We zijn in dit land erg onbescheiden. Denken dat we de besten zijn en dat we overal verstand van hebben. En juist die onbescheidenheid, die arrogantie, dààr gaat het over!'
Depressief
Een andere song van Muzikanten Dansen Niet, waarin Van der Lubbe zijn ongenoegen, of wellicht beter gezegd: zijn zorgen over de wereld uit, is Dat Zou Mooi Zijn. Een liedje over de machteloosheid van een eenling. 'Ik schrijf de teksten en mag of moet daarom misschien wel nadenken over wat er in de wereld gebeurt. Ik hoef geen huis te bouwen of op kantoor te zitten. Het is mijn taak om erover na te denken. De mensen die ik ken, willen allemaal wel en hebben het beste met elkaar voor. In zo'n geval komt het erop neer dat het allemaal wel goed zou komen met de wereld als je het iedereen zelf laat uitzoeken. Dan is het niet zo ingewikkeld. Maar wij mensen hebben het niet meer voor het zeggen. Er zijn machten groter de wij, economische machten. De handel gaat maar door en dat heeft een eigen spel. En dàt regeert de wereld, niet de mensen zelf. Daar kun je jezelf niet tegen verzetten. Ik ben er overigens mee opgehouden om me alle leed van de wereld aan te trekken. Want dan word je depressief. Je kunt er toch niks aan doen en als je depri bent, dan heeft niemand meer wat aan je. Je omgeving, je vrouw, je kind; niemand maak je daar gelukkig mee.'
Misstanden
Hij vervolgt: 'Wat dat betreft heb ik mijn idealen ook wel een beetje bijgesteld. Ja, je moet op de hoogte blijven van wat er in de wereld gebeurt en af en toe kan je er dan wat over zeggen. Bijvoorbeeld in een liedje, zodat je de frustraties van je af zingt. Maar verder dan dat gaat het niet, tenminste ik zou niet weten hoe. Kijk, in de jaren 60 en 70 dachten we dat informatie alles was. Informatie was een toverwoord. Als we maar wisten wat er overal gebeurde, dan konden we met die wetenschap een einde maken aan alle misstanden. Vietnam is daar een goed voorbeeld van. Alles kwam aan het licht. Iedereen kon de hele oorlog volgen op televisie. En toen duidelijk werd, wat de Amerikanen daar aan het uitvreten waren, bleek eigenlijk dat de publieke opinie toen absoluut wat voorstelde. De Amerikanen werden daardoor gedwongen om zich terug te trekken. Wij dachten: 'Zo machtig is dus informatie en zo machtig zijn dus de mensen. Als we weten wat er gebeurt, dan kunnen we met die informatie de wereld verbeteren.' Nu weten we overal alles van. We weten wat er gebeurt en wie dat veroorzaakt. Het is alleen zó veel geworden, dat je er niks meer mee kan. Je bereikt de mensen niet op dezelfde manier als toen. Dat is erg, maar daar moet je jezelf bij neerleggen.'
| |
|
|
Als jij het niet meer weet
