|
Tot je weet dat je dat denkt
Hoe je luistert naar de juffrouw
Mist geen woord van wat ze zegt
Hoogezand en lijdend voorwerp
Komt in goede grond terecht
Ze laat jou haar potlood slijpen
Ze ruikt zacht naar appelmoes
Als ze een krul achter je werk zet
Haar blote armen uit haar blouse
Ja, je wilt het leven snappen
Verslindt elk boek dat je vindt
Je neemt zevenmijlse stappen
Leeft gejaagd als door de wind
Langs de pleinen met het oproer
Om het razen van de tijd
Naar de kloosters met de raadsels
In de sterren uitgespreid
Of men daar water bij de wijn
Of juist wijn als water schenkt?
O, je denkt dat je het weet
Tot je weet dat je dat denkt
Tot je weet dat je dat denkt
In de krochten van de steden
Waar het gist en het krioelt
Waar het leven wordt beleden
Zoals poëzie bedoelt
Met de luizen in syllaben
Als een dolkstoot naar de macht
Tot het fonkelt van de schoonheid
In de asla van de nacht
Zo rechtlijnig en volhardend
Als een zatte fietser zwenkt
Zo denk jij dat je het weet
Tot je weet dat je dat denkt
Tot je weet dat je dat denkt
Dwars door het lege land van Texas
Tot in Moskou en daarna
Van de Surinaamse jungle
Naar de kust van Puglia
Aan een tafel, op een bergtop
Dichtbij huis, een eind ver heen
Nee, er is geen dag hetzelfde
Geen zon schijnt ooit hoe het scheen
Of die sirene op die rots daar
Je nu waarschuwt of juist wenkt?
O, je denkt dat je het weet
Tot je weet dat je dat denkt
In je auto op benzine
Als je net diesel hebt getankt
O, je denkt dat je het weet
Tot je weet dat je dat denkt
Tot je weet dat je dat denkt
Geschreven door: Huub van der Lubbe Muziek: Hans van der Lubbe |
Uitgebracht op: |
| |