homehomehomehomehomefotosteksten en akkoordenhomelinkscontact
  

Als jij het niet meer weet
in het donker van je hoofd
ze laten weinig heel
van waar je in gelooft
hoe de tijd ook raast
we moeten erdoorheen
als jij het niet meer weet
je bent niet alleen


Hou me vast



De Dijk Houdt stand
19 maart 1997 - Nieuwe Revu

De Dijk is zo'n beetje Neerlands populairste band. Eigenlijk is alles wat De Dijk sinds de start in '81 heeft gedaan wel bekend. Dus dat drie van de vijf huidige Dijkleden (Huub en Hans van der Lubbe en Nico Arzbach) vanaf '74 in Stampei zaten, dat De Dijk doorbrak met Bloedend Hart in '82, dat Antonie Broek en Pim Kops er in '83 bijkwamen, dat Mag Het Licht Uit ('87)


hun eerste hitparadesucces was, dat er daarna nog negen volgden, dat ze Gouden Harpen en gouden platen verzamelen als een ander postzegels en dat ze net zo makkelijk in New York ('90) als in het Russische Sint Petersburg ('96) staan te spelen - dat had ik dus eigenlijk niet hoeven te schrijven. Waarom dan toch? Om aan te geven dat dit tiende album, De Stand Van De Maan, ondanks(dankzij?) al die ervaring niet klinkt als een routine klus, maar juist als een frisse plaat van een band die duidelijk de moeite (en tweeenhalf jaar tijd) heeft genomen om met iets anders te komen dan met een kopie van voorganger De Blauwe Schuit, waarvan er inmiddels toch zo'n 130.000 zijn verkocht. Tja, en schreef ik over De Blauwe Scuit nog dat deze maar niet echt wilde vlammen, nou dat is bij deze rechtgezet. 'Wie het heftig wil, kan het krijgen ook,'zingt Huub van der Lubbe in Heftig. Nou dank je wel. Vanaf de opener, de single Laat Het Vanavond Gebeuren, gaat de vlam erin om pas te doven na de afsluiter, Wanhoop Niet. Stuk voor stuk nummers die 't op het podium goed zullen doen, stevig , scheurend, fraai gearrangeerd, veel soul, hier en daar pure rock'n'rol, maar wel allemaal typisch De Dijk. Net als de teksten, als altijd over het leven, de liefde, het gevoel, en gezongen met gevoel. De Hot Haarlemmerdijk Horns doen weer an de nodige Dijk-versterking, net als een mandoline (Wie Lacht Er Niet) en een fiddle (Ik Heb Jou). Wat ontbreekt is een echte (Als Ze Er Niet Is-achtige) ballade, al komt Stampvol Cafe ('niets is zo eenzaam als een stampvol cafe) wel in de buurt. Ach er komt er vast later nog wel een. Want een ding is zeker: De Dijk houydt nog jaren stand.

Geschreven door: Jos Jagers


















NRC Handelsblad
Huub van der Lubbe van De Dijk over blues en Hollandse zangers; Van drie akkoord
Algemeen Dagblad
Van der Lubbe in "De Bunker"



















   2020
   2019
   2018
   2017
   2014
   2013
   2012
   2011
   2010
   2009
   2008
   2007
   2006
   2005
   2004
   2003
   2002
   2001
   2000
   1999
   1998
   1997
   1996
   1995
   1994
   1993
   1992
   1991
   1989
   1986
   1984
   1982