homehomehomehomehomefotosteksten en akkoordenhomelinkscontact
  

Als jij het niet meer weet
in het donker van je hoofd
ze laten weinig heel
van waar je in gelooft
hoe de tijd ook raast
we moeten erdoorheen
als jij het niet meer weet
je bent niet alleen


Hou me vast



'Zon, zee en Huub; wat wil je nog meer?'
24 augustus 1998 - Beurs/Nwsberichten

Willemstad - het openingsnummer van de Nederlandse rockband De Dijk doet zaterdag avond aan als een gebed. 'Laat het vanavond gebeuren, laat het vanavond zo zijn', leek zanger Huub van der Lubbe haast te smeken. En zaterdagavond is het gebeurd. het uitverkochte concert van de popgroep op het strand van Mambo bracht een stukje Nederland naar het curacaosche strand.

Van der Lubbe maakte zich van te voren wel een beetje zorgen. "Vooral over onze positie hier. Het is wel een beetje raar om voor alleen Nederlanders te spelen. Maar waarschijnlijk is het hetzelfde publiek als in Nederland, dat hoop ik." Zaterdagavond waren er in tegenstelling tot wat de zanger vreesde niet alleen maar Nederlanders. Maar het handjevol Antillianen viel wel erg op tussen de enorme groep 'makamba's'. Als uit 1 keelgat brullen ze mee met de oerhollandse slotnummers van het voorprogramma. 'Kleine cafe aan de haven', en 'Oerend Hard' van de 'Als je met z'n zessen bend' moet het publiek opwarmen voor het hoofdoptreden. 'Wereldband in Nederland' noemt de zevenkoppige rockband zich en even is De dijk ook wereldberoemd in Curacao. het publiek zingt hard mee met de hits als 'Mag het licht uit' en 'Als ze er niet is', alsof het ergens in de polder bij een concert staat, in plaats van onder de palmen. Voor het zover was, heeft het publiek ruim twee uur moeten wachten: de rockband speelde niet om begen uur, zoals aangekondigd, maar pas om half twaalf.

Met 2200 verkochte kaarten kon lang niet iedereen de band zien optreden, maar daar was een oplossing voor: op het strand, vlak bij de waterlijn was een enorm scherm opgesteld. Wie geen zin had om geperst te worden tussen zwetende en hossende lijven, kon op zijn gemak in het zand de show volgen.

Jointjes

Zo ook Jennifer Resida uit Nederland. Als echte fan heeft ze haar vakantie zo gepland dat ze De Dijk in Curacao kon zien optreden. "Ik volg ze al jaren, maar dit is echt het hoogtepunt. Zon, zee en Huub, wat wil je nog meer?" Even verderop heeft Dik van Brummen dezelfde mening. hij noemt 1 nadeel: "In Nederland rook ik altijd wat jointjes tijdens een concert, maar dat zit er vanavond niet in. Dat is wel een minpunt." De Antilliaanse Hester kent de band uit Nederland. "Dit is echt Nederlandse cultuur. Er zouden meer Nederlandse activiteiten moeten zijn op ons eiland", zo vindt zij. Tijdens het optreden bekennen veel 'fans' dat ze in nederland nooit naar de rockformatie zouden gaan, maar dat er 'nu eindelijk iets leuks gebeurt'. Op de avond zijn weinig negatieve geleuiden te horen. 1 Surfboy heeft het helemaal niet naar zijn zin. "Dit is niks voor mij. Maar ik kon vanaf The Lions Dive gratis doorlopen. Is er geen R&B ergens?"

"Ik zal blij zijn als ik terug ben in Nederland", grapte de zanger vlak voor de eerste toegift. Het tegendeel is waar, want de zeven leden van de band vermaken zich opperbest op Curacao. "We hebben gedoken, wat een ervaring", vertelt Huub van der Lubbe enthousiast. "Onze publiciteitsfoto's hebben we meteen maar hier gemaakt. Op de foto's in Nederland staan we er altijd rillend van de kou op. Nu hebben we eindelijk leuke foto's." Vandaag vertrekt de band naar Aruba, waar ze morgen een optreden hebben. De Caribische tournee' wordt zaterdag afgesloten met een concert op Bonaire.
Met 'Mooi' en 'Groot Hart' als tweede toegift sloot de dijk dit eerste concert op de Antillen af. Van der Lubbe is niet helemaal tevreden met zichzelf. "Ik weet niet wat het was. We zijn in Nederland gewend dat een ploeg van vijf man de techniek regelt, hier hadden we twee mensen, misschien is dat het." Jantine Keumen, al sinds het begin 18 jaar geleden manager van de band, merkte ook een verschil met de optredens in Nederland. "Gekke dingetjes. Ineens zaten er allemaal mensen op het podium, dat gebeurt in Nederland nooit. Heel merkwaardig, ik heb het maar zo gelaten."

Geschreven door: Milouska Meulens


















Dagblad Zaanstreek
‘Dansen, dansen’ roepen ze



















   2020
   2019
   2018
   2017
   2014
   2013
   2012
   2011
   2010
   2009
   2008
   2007
   2006
   2005
   2004
   2003
   2002
   2001
   2000
   1999
   1998
   1997
   1996
   1995
   1994
   1993
   1992
   1991
   1989
   1986
   1984
   1982