|
De Dijk, maar waar hoorden we dat eerder?
22 augustus 2002 - NH Dagblad
Muzikanten dansen niet-Er is die neiging om de bespreking van het elfde album van De Dijk, 'Muzikanten dansen niet', van dezelfde woorden te voorzien als die bij de recensie van voorganger 'De zevende hemel' stonden. Zo van: de heerlijke blazerssectie, dat rollende orgel, die vonken in de muziek, die warme rook erboven en de passie als rode draad er doorheen.
En weer schrijven over mooie teksten, liefdevol gezongen door Huub van der Lubbe. En over meeslepende bluesrock, een ontroerende ballade, een funky swinger en ronkende rhythm and blues. Over soul en chanson. Enzo. Het zou gewoon weer ongeveer kloppen.
En juist in die vaststelling zit 'm het probleem. 'Muzikanten dansen niet' is weliswaar De Dijk ten voeten uit, maar vrijwel elk liedje klinkt bij nadere beschouwing alsof het eerder is gehoord. En dus eerder is gemaakt, door De Dijk. Waarom klinkt de blues van 'Niemand weet' oubollig, is 'Mijn liefjes ogen' matig en eigenlijk gewoon vervelend saai en zijn de ballades voorspelbaar? Omdat veel op dit album niet alleen eerder is gehoord, omdat het ook eerder béter was. Net als de teksten soms onder Van der Lubbe's niveau zijn. Zoals in het clichématige 'In Nederland' of het poesiealbumgerijm uit 'Dat zou mooi zijn'.
Zeker, De Dijk torent nog hoog uit boven menig andere Nederlandse band, zeker op het podium. Maar bezadigdheid ligt op de loer.
(Komende optredens van De Dijk in Noord-Holland: 29 aug. Waakzaamheid, Koog aan de Zaan; 7 sept. Westfries Popfestival, Bovenkarspel; 21 sept. Loods, Uitgeest; 28 sept. Feesttent, Marken; 9 en 10 okt. Patronaat, Haarlem; 1 nov. Kennemer Theater, Beverwijk; 16 nov. Sporthal, Hoogwoud).
Geschreven door: FRED HOOGENDOORN
| |
Als jij het niet meer weet
