|
Huub hoopt ‘dat ik wat sense maak‘
17 februari 2003 - Apeldoornse Courant
17 FEBRUARI 2003 - APELDOORN - Als opwarmer voor het poëzieprogramma in het Literair Café trad Meneer Van Zanten op. De songteksten van de Apeldoornse muziekband verraadden een poëtische geest. Na de dichterlijke klanken was het de beurt aan de poëzie. Journalist Pieter Weberling interviewde de zanger van de Dijk op een klein podium.
Met een staande schemerlamp met franjes en een oosters tapijtje op tafel suggereerde dat een gesprek aan de stamtafel.
De geroutineerde vragensteller Weberling wist bij minister Nawijn zijn wens voor de doodstraf bloot te leggen.
Ook bij Van der Lubbe roerde hij flink in de zielenroerselen. Bestookte hem met diepgravende vragen als het waarom van de triestesse in zijn gedichten en waardoor ideëen ontstaan voor zijn liedjes. Vaak volgde er een langgerekt ‘‘euh...‘‘, waarbij Van der Lubbe door zijn woeste manen streek.
Zich er soms vanaf maakte door een grappige belevenis te vertellen. Vaak overgoten met een sterke jus. Zoals zijn bezoek aan een cafetaria waar een prullenbak in de fik stond en de aanwezige politieagenten niet wilden blussen omdat de collega‘s van de brandweer onderweg waren. Het voorval was een inspiratiebron voor zijn lied Laaiend Vuur.
Over de reden waarom de op leeftijd komende hartrocker nog niet kan stoppen met optreden: ‘Altijd die lekker wijven voor mijn neus. Als je dat bijna dagelijks mag zien en je krijgt er nog voor betaald ook, nou dan ben je gek als je stopt.‘
SENSE
De interviewer zorgde regelmatig voor eentweetjes met Van der Lubbe die eindigden in voordrachtjes. Soms uit zijn boek ‘Melkboer met de blues‘ maar ook recenter werk zoals ‘Mogen wij nu weer een keertje‘. Een gedicht over de begrafenis van Fortuyn. Het verwoordde de plaatsvervangende schaamte door het geklap, de voetbalkoren, de bloemen van de benzinepompbloemist en het waxineleed.
‘Ik hoop dat het een beetje sense maakt‘, vroeg de Van der Lubbe en een knikkend publiek was het antwoord.
De dichter maakte na de pauze plaats voor de zanger. Op zijn gitaar vertolkte hij met zijn lange rauwe uithalen en het hoofd in de nek gooiend, zijn gevoelens over het onrecht in de wereld en de liefde.
| |
|
|
Als jij het niet meer weet
