|
De Dijk hoeft niet te kloppen
31 maart 2003 - BN/DeStem
Maandag 31 maart 2003 - Muzikanten dansen niet. Niet voor niets heeft het laatste album van De Dijk deze titel. Met zijn bewegingen, die soms weg hebben van spasmen, toont zanger Huub van der Lubbe gelijkenis met Joe Cocker. Met dansen heeft het niet veel te maken. Eerlijk is het in elk geval wel, van Van der Lubbe.
Zoals hij ook duidelijk is in zijn mening over de oorlog in Irak. Tijdens de grote anti-oorlogsdemonstratie in Amsterdam half februari droeg de zanger openlijk z'n steentje bij door aan het demonstrerende publiek gedichten voor te lezen. Want de teksten van de De Dijk-zanger zijn dichterlijk, poëzie, 'not just another song'.
In de Stoelemat, afgelopen vrijdag, kon Van der Lubbe het ook niet nalaten zijn anti-oorlogsgevoelens tentoon te spreiden. Enigszins verontschuldigend kondigde Van der Lubbe een volgend lied aan. "Het gaat niet zo best in de wereld, maar we doen het toch." Om daarna het nummer Beter dan ooit in te zetten. Toeschouwers joelden instemmend. "Het is maar goed dat jullie er gisteravond niet bij waren", sprak Huub van der Lubbe tot de volgestroomde Stoelemat. De zanger verwees subtiel naar het optreden van de Idols-finalisten in Ahoy' de avond ervoor. Aan voorgekookte popmuziek heeft Van der Lubbe een broertje dood.
De zaal op z'n kop zetten is onderhand een eitje voor de Amsterdammers. Met twintig jaar ervaring weet je de juiste snaar wel te raken bij het publiek. Zoals ook weer in de Stoelemat. Waar De Dijk onderhand jaarlijks op visite komt.
Drummer Antonie Broek, toetsenist Pim Kops, gitarist Nico Arzbach, bassist Hans van der Lubbe en zijn zingende broer Huub hadden zich geen betere entree kunnen wensen. Vanaf de eerste tonen van Binnen zonder kloppen was het feest. Met vooral nummers van het laatste album Muzikanten dansen niet, die niet onder alle toeschouwers als even bekend verwacht mogen worden. Als uitsmijter kreeg het publiek alsnog hits als Nergens goed voor en Ik kan het niet alleen voorgeschoteld.
Knap, hoe de inmiddels veertigers nog vol overgave een zaal plat kunnen spelen. Al lijkt de drummer, Antonie Broek, na afloop van het optreden rijp om aan de zuurstof te gaan. Kletsnat van het zweet, leeggespeeld, net als de andere bandleden.
Elk jaar optreden in de Stoelemat in Bergen op Zoom verveelt de muzikanten van De Dijk gelukkig nog steeds niet, zegt Van der Lubbe. "Het heeft z'n voordelen. Ze weten hier ondertussen welk bier we lekker vinden."
Geschreven door: Corné Dalebout
| |
Als jij het niet meer weet
