homehomehomehomehomefotosteksten en akkoordenhomelinkscontact
  

Als jij het niet meer weet
in het donker van je hoofd
ze laten weinig heel
van waar je in gelooft
hoe de tijd ook raast
we moeten erdoorheen
als jij het niet meer weet
je bent niet alleen


Hou me vast



Gedenkwaardige avond met Van der Lubbe
09 maart 1996 - Dagblad Zaanstreek

KROMMENIE - 'Je moet achterom', riepen de fietsers toen hij zaterdagavond stond te aarzelen voor de Groote Weiver. Terug naar Krommenie, terug naar de straten uit je jeugd. Vanaf het station langs de ruïne van het voormalige Witte Huisje, langs snackbar Hennie, die verworden is tot iets gezelligs met klanten, langs alles wat er niet meer is. Op weg naar je eerste literaire avond, het leven is immers één grote try-out. Huub van der Lubbe, zanger van de Dijk en sinds de bundeling van zijn liedteksten in ‘Melkboer met de blues’ ook auteur.


,,Oh Krommenie met je bardancing La Bamba en je glimlach van Miek. Met je GVO-kantine en je linoleumfabriek. Oh Krommenie, oh Krommenie, alleen de naam al is poëzie.'' Een literaire avond met een popartiest, een geboren Amsterdammer en getogen Krommenieër, 'een jongen met uitstaande oren en een droevige blik.' Een literaire avond dat werd het dus niet, een gedenkwaardige wel.

Van der Lubbe grutte wat in zijn koffertje en droeg de tweespraak voor over de melkboer en de buurvrouw die elkaar alleen verstaan als het gaat om vla en halfvolle. Hij pakte z'n gitaar en zong: ,,Ik hoef nog niet weg, want ik moet nergens naar toe. Je kan me alles vragen, maar vraag me niet hoe. Wie het weet mag het zeggen, maar die hoor je weer niet, wie het niet weet mag het zingen..''

De gelukkigen die een kaartje hadden bemachtigd hingen aan zijn lippen, terwijl hun held in zijn element raakte. Hij haalde herinneringen op aan de tijd dat hij als tienjarige Amsterdam verruilde voor Krommenie. Geen reden tot uitbundigheid, maar er waren lichtpuntjes. De katholieke lagere school kende gemengde klassen en er was een voetbalclub: Gestaag Volharden Overwint.


In het publiek ontdekte hij steeds meer oude bekenden en het ene woord lokte het andere uit. Leren schaatsen op De Ham, Busch en Dam, met die boerderij waar dat meisje woonde, hoe heette ze ook al weer? Je fietste er in elk geval graag voor om en trainer Jan(tje) Smit die Huib zei, wat Huub niks van durfde te zeggen, waarna iedereen zijn naam verdraaide. En Edo was er. Edo Schots, 'de Tolstoi van de Zuiderhoofdstraat' en vrijwilliger van de Groote Weiver, die als aangever-assistent een geheel eigen kreeg toebedeeld.

De herinneringen en anekdotes veroorzaakten een zeldzaam, intieme sfeer, waarin gelachen werd om de kwinkslagen van de vaardige performer die Van der Lubbe is. Maar waarin de bespeler van volle zalen, ook een kwetsbare twijfelaar bleek te zijn, een somberman, barstensvol emoties. Die op een vraag naar de melancholie in zijn teksten stilviel. Die zingend brokken tekst oversloeg, spiekte op een blaadje, zocht naar wat hij niet kon vinden en de tijd vergat.

Iemand riep bladzijde 57 en hij las het indrukwekkende ‘Gaat deze trein nog terug’. Onderwijl groeide het huiskamergehalte van de avond, we waren per slot van rekening onder elkaar. Benen op tafel en kletsen over de Zaanse mentaliteit en de verstaanbaarheid van zijn teksten. Een probleem, maar ook stimulans voor de fantasie. Jaren geleden waren ze trots dat het publiek in Heerhugowaard meezong, zelfs de jongens bij de bar. ,,We morsen de tijd als goedkope drank'', -'oh ik verstond altijd toverdrank'- tot iemand vroeg of ie wist wat ze zongen? ,,We rossen de meid met een kopere stang.''

Het was een bijzondere avond; ongedwongen, puur, een beetje slordig, maar ongetwijfeld uniek. ,,Krijgen we nog meer van dit soort avonden? vroeg iemand.'' Van der Lubbe: ,, Hoezo we? Gaan we samen. Gaan jullie bussen huren bij, hoe heet-ie, Hellingman. Dit is de eerste keer, behalve een optreden bij de Nacht van de Poëzie, weet ik van niks, maar het lijkt me gezellig. Edo regel jij die bussen?''


Geschreven door: Arjen van Ginkel


















www.nu.nl
De Dijk als vanouds
Trouw
Solomon Burke verrast De Dijk met gouden plaat
De Morgen
De Dijk - Brussel
BN/DeStem
De Dijk blijft ongekend populair
De krant meteenmening.nl
De andere wereld van De Dijk
Nieuwe Revu
Muziekrecensie: De Dijk Brussel
Algemeen Dagblad
'Nú hebben we 't door, na 28 jaar'
www.nu.nl
De Dijk – Brussel
De Stentor
De Dijk maakt net iets teveel omwegen
www.platomania.nl/
Recensie De Dijk-Brussel
Sentimento.nl
Recensie: CD De Dijk, Brussel
BN/DeStem
De Dijk Nederpop
Leidsch Dagblad
En toch...
www.velvetmusic.nl
Recensie De Dijk-Brussel
Dagblad Tubantia
De kunst, niet de verkulling
Volkskrant
Nog niet gedurfd genoeg * * *
radio2
De Dijk, Melkweg: vol vol vol
NRC Handelsblad
Beste concert van De Dijk in 20 jaar
Metro
Recensie Brussel
Dag
Dijk-zanger ziet droom uitkomen
Parool
De Dijk, een jasje dat zit als gegoten
Psychologie Magazine
Huub van der Lubbe
LiveXS
De Dijk gewoon volksmuziek
destrepenvanspits.kro.nl
Strepenmeester: De Dijk
Vrij Nederland
Solomon Burke en De Dijk, 'The Dike Rocks!'
Zeeuwse Courant
Duet Solomon Burke en De Dijk
www.nu.nl
Solomon Burke op nieuwe cd De Dijk
De Gelderlander
Het is vooral gezellig tijdens voorstelling Van der Lubbe en Jan Robijns
Wereldomroep
Kaseko crossover in concertgebouw Amsterdam



















   2020
   2019
   2018
   2017
   2014
   2013
   2012
   2011
   2010
   2009
   2008
   2007
   2006
   2005
   2004
   2003
   2002
   2001
   2000
   1999
   1998
   1997
   1996
   1995
   1994
   1993
   1992
   1991
   1989
   1986
   1984
   1982